نوشته های بیژن داوری

بیست و نهم اسفند ۱۳۸۵
م : ن : بیژن

پایمال

 

بهار می آید

با نسیم‌هایش

که دستی بر سر یتیم شاخه‌ها شود

و در سر راه لشگر ناگزیرش

ثانیه‌های پر معنای زمستان

پایمال طراوتی بی در و پیکر ...

 

همه چیز در هم آمیخته

خون و خیال و خاک

عشق و شهوت و مرگ

حسرت و اوج و خاموشی ...