شعر خاکستر

با تلاطم های قلبم رو به رویت میکنم

دور یا نزدیک باشی جستجویت میکنم

لحظه های آخر امسال هم بی اختیار

مثل هر سال از ته دل آرزویت میکنم

کاش دستانت مرا یاری کنند

از دل زخمی پرستاری کنند

خویشتن هامان برای لحظه ای

بی دریغ همذات پنداری کنند

مهربانی های قلبت از من

جان پریشان میهمان داری کنند

گفتگوها با تو دارم من اگر

واژه های تا صبح بیداری کنند

در تمام جمله ها، با هر زبان

کاش آوای تو را جاری کنند

طرح لبخند تو را سرتاسر

کوچه های شهر معماری کنند

کاش صبحی را ببینیم عاقبت

صلح را بی جنگ اجباری کنند