م :
ن : بیژن
بنگر آن لحظه شتابان که زمان در گذر است
نه فقط سال، که احوال جهان در گذر است
از دل خاک به امید جوانه زده است
عشق، زانرو که ز الطاف نهان در گذر است
کاش میشد به واژه
رنگی جز خاکستری ببخشم
ثانیه هایم را ساده تر هضم کنم
تا در گلوی تقدیر زندانی ام
آواز و حسرتی باشم...