م :
ن : بیژن
باران را
نشانم بده
با ابعاد خاطره انگیزش
تا پس کوچه هایی که نرفتیم
تفسیرم کن
چون تاریکی جستجو
میان چرک نویس های جوهر و عرض
تکرارم کن
تا لمس فروتنی
در مزرعه ی خدایان استاندارد
بکشانم
تا اصطکاک حقیقت...
پندی ندارم
تنها کاش بغض هایت را
مهمان کنی
به کهنه برگ های " کمی باور فقط باید "
کم نیستیم هرگز
" اهمیت ندارد آنچه می گویند
مهم پهنای پندار من و تو
وسعت اندیشه های جاری دریای ذهن ماست " ...
