شعر خاکستر

سلامم را تو پاسخ گوی،

فانوس همیشه آشنا،

همدرد،

هم بغض قدیمی،

هست احساسی اگر

تقدیم یارانی بسان تو،

من اینجا «داغدار مرگ خوبی هام»،

تنها خاطرسبزت

چراغ افروز این تاریکی شوم جدایی هاست،

امیدی اگر هم هست

امید سلام توست

سلام داغدارانی بسان تو ...

سلامم را تو پاسخ گوی،

از خاکستر رؤیا

همین تک واژه های مانده پر بگشود

تا شعری شود شاید

به رنگ خاطرات سبز دیروزی؛

همین فانوس ها در مشت باید داشت

تا بیراهه ها را ره نیانگاریم؛

در دیوارهای کهنه

درهای همیشه قفل

اعجاز و گشایش نیست

تا چشم امید خود بدان دوزی...