م :
ن : بیژن
پرنده قلبم
درقفس سینه اسیر؛
دغدغه های بی تاب
بر صخره های جمجمه می کوبند؛
و همدستی خون و قلم
برای مرد خط نویس
رقم می زند :
تبعید تا ورطۀ شکستن ...
زندگی برای ما
انگار
سوالی بود
که به درد رسید
تا هر کدام
زیر سقفی بی بهره از پاسخ
به تنهایی خود
یک استکان چای تلخ
خو کنیم ...
